Wcześniej głosowałeś na ten artykuł. Nie ma sensu robić tego po raz drugi. Twój głos nie może zostać zapisany.
Problemem siatkówki nie są kontuzje. Problemem w sporcie są nie wyleczone kontuzje. 96 % kontuzji daje się wyleczyć w sposób, który absolutnie pozwala na powrót do sportu. Materiał przedstawia różne rodzaje skręcenia stawu skokowego oraz plan leczenia w poszczególnych sytuacjach.
- Podstawowa diagnostyka to RTG i USG, w poważnych przypadkach stosowana jest tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny.
- Niewielkie uszkodzenia – I iII stopień wykrywamy podczas USG, przy podejrzeniu uszkodzeń zastarzałych – stosujemy leczenie zachowawcze.
- Odstawienie zawodnika od grania - I stopień 2-3 tygodnie, II stopień –6 – 8 tygodni.
Wskazanie do leczenia operacyjnego mamy w przypadku:
- Uszkodzenia więzadeł strzałkowo-skokowych przednich i strzałkowo-piętowych z rozejściem kikutów ponad 3 mm
- Towarzyszące uszkodzenie mięśni strzałkowych,
- Złamanie „z wyrwania” z przemieszczeniem ponad 2 mm kostnego przyczepu więzadła,
- Uszkodzenia więzadła trójgraniastego (pod kostką przyśrodkową) z rozejściem ponad 2 mm
- Przewlekła, objawowa niestabilność, z częstymi podwichnięciamiw stawie skokowym
Co się dzieje, gdy nie leczymy? Mamy kilkanaście różnych scenariuszy:
- Rozwój niestabilności przewlekłej, pourazowej choroby zwyrodnieniowej stawu skokowego,
- Albo usztywnienie stawu skokowego –wytworzenie wyrośli kostnych blokujących staw
- Zawodnik zeskakuje głównie na drugą nogę
- Zaburzenia propriocepcji
- Uszkadza sobie kolano lub Achillesa po przeciwnej stronie
- Choroba przyczepu mięśnia czworogłowego do rzepki („kolano skoczka”)
- Kończy karierę z powodu kolana lub kontuzji Achillesa itd.
Kontuzja sportowa najczęściej nie jest jednorazowym aktem typu upadek, ale pewnym procesem, który rozpoczyna się od drobnych, nieleczonych urazów juniorskich.
Zawodnik kontynuuje grę i trening, wypracowuje pewne patologiczne odruchy obronne, tzw. nieprawidłowe wzorce ruchu, asymetrię, przeciąża następne elementy narządu ruchu i ulega urazowi, lub jako senior wypracowuje przewlekłe zespoły bólowe, np. kręgosłupa.
Najlepszym sposobem zmniejszającym częstotliwość pojawiania się tego typu kontuzji, jednocześnie pozwalającym na szybszy powrót do gry po odniesionej kontuzji, jest trening proprioceptywny.
WNIOSKI
- Skręcenie stawu skokowego to najczęstsza kontuzja w siatkówce.
- Źle leczone może prowadzić do usztywnienia stawu skokowego lub do jego niestabilności.
- Nie wyleczona niestabilność stawu skokowego prowadzi do kolejnych skręceń stawu skokowego lub/i do przeciążenia przeciwnej kończyny
- Sportowa asymetria może prowadzić do uszkodzenia przeciwnego kolana
- Kontuzja sportowa w siatkówce to przeważnie suma urazów, rozłożona w czasie
- Wszyscy zawodnicy, nawet ci nie zgłaszający kontuzji, powinni zostać 2x do roku ocenieni przez lekarza, lub biegłego fizjoterapeutę, czy nie mają niestabilności stawu skokowego,
- Zawodnicy z niestabilnością stawów muszą mieć indywidualne podejście,
- Cały zespół powinien mieć wprowadzony trening sensomotoryczny –jako profilaktykę i doleczanie kontuzji.
- Najlepszym narzędziem do oceny więzadeł stawu skokowego jest USG i rezonans magnetyczny –nie rtg,
- USG jest zależne od umiejętności badającego –tylko w ośrodkach sportowych jest miarodajne
dr n. med. Grzegorz Adamczyk
dr Mateusz Dawidziuk
UWAGA: prezentacja zawiera drastyczne zdjęcia ze stołu operacyjnego.
Wszystkie grafiki, zdjęcia, teksty oraz same strony www podlegają ochronie prawnej na mocy ustawy o prawie autorskim.
Używanie ich w jakikolwiek sposób bez uprzedniego, pisemnego zezwolenia jest zabronione i może spowodować pociągnięcie do odpowiedzialności cywilnej i karnej w maksymalnym zakresie dopuszczalnym przez prawo.
Oceń artykuł:
Średnia ocena: 2.77
Artykuły mogą być komentowane tylko i wyłącznie przez zalogowanych użytkowników.
Jeżeli nie posiadasz konta w naszej Akademii - założ je już dziś.
Jeżeli nie posiadasz konta w naszej Akademii - założ je już dziś.